Ξεκίνησα το κάπνισμα στα 18 μου, αρχικά για να είμαι cool και μετά το συνέχισα γιατί μου έγινε συνήθεια. Όλα αυτά τα χρόνια που κάπνιζα, ήθελα να το κόψω. Σε κάθε τσιγάρο που άναβα σκεπτόμουν ότι κάποια στιγμή πρέπει να το κόψω. Αλλά δεν έπαιρνα την απόφαση. Μέχρι που άρχισα να κάνω ποδήλατο φανατικά, κάθε μέρα και για πολλές ώρες. Τώρα το έχω κόψει «μαχαίρι» εδώ και 2 μήνες, οι ανηφόρες είναι εύκολες (όχι απλά ευκολότερες!) και νιώθω πιο αποφασισμένη από ποτέ - το έχω κόψει άλλες 2 φορές μέχρι τώρα, η πρώτη για 9 μήνες και η δεύτερη για 2 μήνες, αλλά κάπου μέσα μου ήξερα ότι θα το άρχιζα ξανά και τις 2 φορές.

Σίγουρα το τσιγάρο δεν είναι «διαφυγή» από τα προβλήματα. Δυστυχώς όμως, όταν έχει κανείς προβλήματα είναι δύσκολο να σκέπτεται έτσι. Η ιδανική στιγμή για να το κόψει κανείς, κατά την γνώμη μου, είναι όταν υπάρχει ισορροπία στους σημαντικούς τομείς στη ζωή του - συνήθως επαγγελματικά, οικονομικά, συναισθηματικά.

Πριν από 3 μήνες γνώρισα τον Αλέξανδρο Φωτεινό στο κατάστημα που διατηρώ, όπου ήρθε ως πελάτης. Όπως το 'φερε η συζήτηση του είπα πως καπνίζω κι εκείνος μου έδωσε ένα προσπέκτους του Nosmoke.gr και μου πρότεινε να κατεβάσω το τραγούδι του απ' το internet και να το ακούσω. Έτσι κι έκανα. Μετά από 2 μήνες χωρίς καλά - καλά να καταλάβω για ποιο λόγο, έκοψα το κάπνισμα. Πραγματικά δε ξέρω, αλλά μάλλον μ' επηρέασε το τραγούδι! Τώρα έχει περάσει ένας μήνας που το έχω κόψει και όποτε νιώθω έντονη την επιθυμία να καπνίσω, βάζω κι ακούω το τραγούδι!

Όταν ήμαστε μικροί ο πατέρας μας κάπνιζε, ευτυχώς όχι μες το σπίτι, αλλά στη βεράντα. Εγώ κι ο αδερφός μου πηγαίναμε όταν έλειπε και του καταστρέφαμε τα πακέτα! Τα βάζαμε κάτω και τα πατάγαμε! Βγάζαμε έξω τα τσιγάρα και τα σπάγαμε χίλια κομμάτια. Και του αφήναμε σημειώματα:

• - Μπαμπά μη καπνίζεις
• - Aμα ξαναβρούμε τσιγάρα θα στα χαλάσουμε
• - Μπαμπά είσαι κορόιδο
• - Αμα θες να πετάς τα λεφτά σου αγόρασε ξανά τσιγάρα
• - Όπου και να τα βάλεις εμείς θα τα βρούμε

Αποτέλεσμα μετά από λίγο καιρό ο μπαμπάς δεν ξανακάπνισε μπροστά μας. Έβρισκε μια δικαιολογία και πήγαινε μια βόλτα έξω για να καπνίσει. Και μετά από λίγα χρόνια το έκοψε και τελείως.

Δεν έχω κανπίσει ποτέ. Δεν ήθελα να ρισκάρω την υγεία μου. Δεν ήξερα αν θα μπορέσω να το κόψω σε περίπτωση που μου γίνει ανάγκη. Έβλεπα στο σχολείο μου άλλους έφηβους που έψαχναν τρόπο να ξεχωρίσουν, να γίνουν μοδάτοι και μάγκες και φυσικά η εύκολη λύση ήταν το τσιγάρο, που έμοιαζε στα μάτια τους το πιο cool στοιχείο. Εγώ ευτυχώς είχα καταλάβει πόσο πιο ωραίο είναι να ξεχωρίζεις με το σωστό τρόπο, πόσο περισσότερο σε θαυμάζουν οι άλλοι για αυτό και πόση ικανοποίηση νιώθεις όταν δεν μετανιώνεις αργότερα για τις επιλογές σου. Και είναι σίγουρο ότι θα το μετάνιωνα όπως το μετάνιωσαν όλοι όσοι δοκίμασαν το τσιγάρο. Είχα δει από μικρή τόσους ανθρώπους, χρόνιους καπνιστές. Μύριζαν άσχημα, είχαν κίτρινα δόντια, δεν είχαν καλή φυσική κατάσταση και προκαλούσαν δυσαρέσκεια σε όλους τους άλλους με τον καπνό τους. Εξαρτώνταν από μια άχρηστη και επιβλαβή συνήθεια. Εφιστώ την προσοχή στους νέους!!! Να ξεκινάς το κάπνισμα στην εποχή μας, που όλοι ξέρουν τις συνέπειες του, είναι ανωριμότητα. Το πιστεύω ακράδαντα. Παρατηρήστε ποιοι νέοι καπνίζουν. Αμέσως θα καταλάβετε ότι έχουν τάση αυτοπροβολής. Γι' αυτό προτρέπω τους νέους να ξεχωρίσουν με την αξία τους και όχι με κάτι ανούσιο στα δάκτυλα τους.

Αρχισα το τσιγάρο από τα 20 μου. Με ένα διάλλειμα μεγάλο της τάξης των 3,5 χρόνων περίπου που είχα κόψει το τσιγάρο «μαχαίρι» και που το ξανάρχισα μετά, αισίως κάπνιζα 13 χρόνια περίπου, μέχρι την 1η Οκτώβρη που αποφάσισα και ξανάκοψα το τσιγάρο μαχαίρι που λένε. Κάπνιζα περίπου τα δύο πακέτα την ημέρα και πραγματικά μου είχε γίνει βραχνάς και στην υγεία μου, αλλά και στην τσέπη μου. Μακάρι κάποτε ο περισσότερος κόσμος να απεξαρτηθεί από αυτό το μαρτύριο. Αρκετά άλλα εισπνέουμε καθημερινά στην ατμόσφαιρα που είναι τόσο βλαβερά. Καλή τύχη σε όλους εύχομαι!